De laatste nieuwsbrief jongens en meiden! Nu is het echt paasfeest! En daarmee zijn de voetstapjes op jullie aftelkalender nu allemaal gekleurd. Je bent bij het laatste kruis aangekomen. En dat betekent ook het laatste stukje van het paasverhaal en de laatste werkjes over het Paasfeest.

Het graf

Stel je voor: je bent erg ziek en je moet heel vaak naar het ziekenhuis. Je krijgt medicijnen die ervoor zorgen dat je haar uit valt en je heel moe bent. Op een dag ga je naar de dokter, die zegt: “gelukkig, de medicijnen hebben geholpen! Je mag weer naar huis, je bent beter!”. Dan ben je heel blij! Dan zou je dat goede nieuws wel aan iedereen willen vertellen! In dit verhaal gaat het ook over goed nieuws.

De Heere Jezus is gestorven. Alle mensen zijn naar huis vertrokken. Er zijn twee discipelen van de Heere Jezus gekomen. Ze waren in het geheim volgeling van de Heere Jezus. Ze durfden het tegen niemand te zeggen. Maar ze hebben de Heere Jezus lief en mogen het lichaam van de Heere Jezus van het kruis halen. Ze willen het gaan begraven. Normaal gesproken waren het de soldaten die het lichaam van de gekruisigde mensen verbrandden, maar Jozef en Nicodemus waren vlak daarvoor gekomen. Ze haalden het lichaam van het kruis en legden het in een graf in een grot in de tuin van Jozef. Voor de ingang rollen ze een grote steen.

Bij die twee mannen zijn ook een paar vrouwen. Ze willen het lichaam van de Heere Jezus zalven met specerijen. Maar het is al zo snel donker. In het donker kunnen ze niks zien! Ze moeten snel naar huis en een paar dagen wachten. Morgen is het de rustdag, sabbat heet die dag in Israël, dan kunnen ze ook niet gaan zalven.

Het is zondag. En ’s morgens vroeg gaan de vrouwen op pad naar het graf. Ze hebben geurige specerijen bij zich. In de Bijbel staat ook geschreven hoe de vrouwen heten: Maria Magdalena, Johanna en nog een andere vrouw die ook Maria heet. Daar lopen ze naar de tuin van Jozef. Onderweg praten ze, ze kijken ook bezorgd. Waarom? Ze denken ineens aan de steen die voor het graf is gerold. Die steen is zó zwaar dat ze die vast niet met elkaar opzij kunnen rollen om het graf binnen te gaan. Terwijl ze aan het praten zijn, lopen ze de tuin in… Wat zien ze daar? De steen is al weg! Hoe kan dat nou? Is er dan al iemand anders geweest?

Ja zeker! Op de steen, die naast de opening ligt, zit een man in blinkende kleding. Het is een engel. “Niet bang zijn!” zegt hij tegen de vrouwen “de Heere Jezus is opgestaan, Hij is niet meer dood. Hij leeft!”. De vrouwen zijn zo geschrokken! Ze laten al hun spullen achter en rennen weg. Ze gaan het de andere discipelen vertellen: “Jezus leeft!” zeggen ze. De discipelen geloven hen niet.

De Heere Jezus laat zien dat Hij echt leeft. Hij laat Zichzelf zien aan de discipelen. Aan de vrouwen. En later aan nog veel andere mensen. Zo laat Hij zien dat Hij Zelf zó sterk is dat Hij uit de dood op stond! De Heere Jezus had van het kruis kunnen komen, om te laten zien dat Hij sterker is dan de soldaten die Hem kruisigden. Dat deed Hij niet. Maar nu laat Hij zien dat Hij sterker is dan de dood!

Dat is het goede nieuws van Pasen! Hij heeft betaald en is niet in het graf gebleven. Hij is opgestaan om hoop te geven! Hij is opgestaan om te laten zien dat Hij werkelijk Gods Zoon was. Wat een wonder!

Gaf de meester of juf jou wel eens straf terwijl je gewoon aan het opletten was? Je klasgenoot die naast je zat, kletste met iemand anders. De juf dacht dat jij het gedaan had! De meester had niet goed opgelet! “Ja, maar da’s niet eerlijk! Ik heb het niet gedaan!” zei je toen. De Heere Jezus kreeg ook straf terwijl Hij die niet verdiend had. Iemand anders had de straf verdiend! De straf was van God. Hij strafte de Heere Jezus. Wist God niet dat de Heere Jezus niets verkeerd had gedaan was? Jawel! Hij was de Vader van de Heere Jezus en Hij wist heel goed dat Zijn Zoon onschuldig was. Maar de Heere Jezus wist dat als Hij de straf zou dragen, andere mensen de straf niet zouden krijgen!

Die straf die Hij kreeg was heel erg. Luister maar naar het verhaal!

De Heere Jezus is aangekomen op de heuvel waar Hij gekruisigd gaat worden. De soldaten leggen de Heere Jezus op de grond en het grote houten kruis ligt onder Hem. De soldaten slaan grote spijkers door de handen van de Heere Jezus. Als ze straks het kruis optillen, blijft Jezus daar hoog hangen.

Op de heuvel is het druk, er zijn zoveel mensen! Wie zien we daar allemaal?

We zien twee andere mannen die gekruisigd gaan worden. Dat zijn twee moordenaars. Ze schreeuwen en roepen. Hoor, wat roepen ze? Ze lachen de Heere Jezus uit! Ze spotten met Hem! Ze zijn niet de enige die zo roepen en lachen. Er zijn heel veel mensen die kwamen kijken naar de kruisiging van de Heere Jezus. Doen ze dat omdat ze de Heere Jezus willen redden? Nee, ze zijn blij dat Hij gekruisigd wordt. Ze lachen Hem uit. “Als U echt sterk bent, als U echt Gods Zoon bent, dan kunt U ook wel van het kruis afkomen!” zeggen ze tegen Hem.

Er zijn ook nog een paar discipelen en vrouwen dichterbij het kruis gekomen. Ze staan en huilen bij het kruis. Ze hebben de Heere Jezus wel lief, maar nu gaat Hij sterven. Er is nog nooit iemand van het kruis afgekomen. Ze hopen ook dat Hij laat zien dat Hij echt Gods Zoon is en van het kruis komt.

Waarom kwam de Heere Jezus niet van het kruis af? Dan had toch iedereen direct geloofd dat Hij Gods Zoon zou zijn? De Heere Jezus wilde niet van het kruis af. Ja, het kruis deed Hem heel veel pijn, maar de Heere Jezus keek verder: als Hij de straf niet zou dragen, wie zou dan de straf moeten dragen? Zou er een ander mens kunnen zijn die de straf kon betalen?

Alleen de Heere Jezus kon de straf betalen. Hij was Gods Zoon. De straf voor de zonden was zo erg dat er niemand was die de straf kon krijgen, dat zou veel te zwaar zijn! Wat een wonder dat de Heere Jezus die straf wilde hebben. Hij zei niet: “iemand anders moet gestraft worden, Ik heb deze straf niet verdiend!”. Hij zei: “Ik wil de straf krijgen zodat anderen geen straf krijgen voor alle verkeerde dingen die ze gedaan hebben!”.

Volgende week kunnen jullie het slot van het verhaal lezen!

Ha jongens en meiden!

Al weer tijd voor de vierder nieuwsbrief! Heb je steeds de stapjes gekleurd op de aftelkalender? Dan zie je dat we steeds dichter bij het Paasfeest komen. Tijd voor weer een stukje van het Paasverhaal…

Weg naar het kruis

Als er een heleboel mensen bij elkaar komen, is er vast iets bijzonders aan de hand! Misschien is er wel een ongeluk gebeurd en moeten er veel mensen helpen. Misschien is er wel een bijzonder dier te zien en willen er veel mensen het dier op de foto zetten. Dan word je nieuwsgierig en ga je ook kijken, toch?!

Er zijn ook heel veel mensen bij elkaar in Jeruzalem. Ze duwen tegen elkaar aan, ze willen allemaal op de voorste rij staan om te kijken wat er gebeurt! Ze roepen, ze schreeuwen. Het is een groot lawaai! Wat is er toch aan de hand? Waarom doen die mensen dat? Wat is er voor bijzonders te zien?

Deze keer is er iets heel bijzonders te zien in Jeruzalem: er worden mensen gekruisigd. Ze worden gestraft. Die straf krijgen ze niet voor niks, want ze hebben gestolen of zelfs iemand vermoord. Ze moeten voor straf aan een groot, houten kruis hangen, daar zullen ze sterven. Ze hebben ook zulke erge dingen gedaan! Als ze naar de plaats toe lopen waar ze gekruisigd worden, moeten ze een stuk hout van het kruis zelf dragen. Wie worden er deze keer gestraft? We gaan eens wat beter kijken.

Er lopen drie mannen, maar één Man valt erg op. Hij bukt voorover. Die zware balk van het kruis is ook zó zwaar! Het lukt Hem ook bijna niet om die omhoog te houden. Het is de Heere Jezus! De Heere Jezus? Is Hij dan een moordenaar? Nee, Hij heeft niemand vermoord. Hij heeft juist mensen gezond gemaakt. Is Hij dan een dief? Ook niet, Hij heeft juist heel veel gegeven aan andere mensen. Maar waarom loopt Hij daar dan onder dat kruis? Hij heeft toch die straf niet verdiend?

De Heere Jezus had niet die straf verdiend. Maar weten jullie nog van de andere verhalen: er waren mensen die niet wilden dat de Heere Jezus deze goede dingen deed. Ze wilden dat Hij zou sterven. Ze wilden dat Hij niet meer zou leven en daarom hadden ze besloten dat Hij moest sterven. Aan het kruis. Dan zouden alle mensen gaan denken dat de Heere Jezus een moordenaar was, een verkeerde man die je echt niet moet volgen.

Toch is dat niet de enige reden waarom de Heere Jezus daar liep. Lang geleden, toen de Bijbel geschreven werd, had de Heere Jezus gezegd: “Ik kom naar deze aarde. Daar zal ik de straf dragen die andere mensen verdiend hebben. Ik kom in de plaats van die mensen die wel straf verdiend hebben. Dan kunnen zij echt gelukkig worden”. Wat bijzonder! Dat deed de Heere Jezus niet alleen voor de mensen toen, maar Hij vertelt het nu ook aan jou: “Kijk, ik droeg de straf! Weet je dat jij die straf verdiend hebt? Kom maar naar Mij toe, dan zal ik ook deze straf voor jou betalen!”

Ha jongens en meiden!

Hier weer al de derde nieuwsbrief voor jullie! Weer een stukje van het verhaal over het Paasfeest. Laten we snel lezen hoe het verhaal verder gaat. Daarna een kleurplaat en een gedichtje voor jullie. Misschien kun je het gedichtje wel voorlezen voor je vader, moeder, opa, oma of iemand anders die je goed kent.

Petrus liegt:

“Hé, jij bent toch óók een vriend van de Heere Jezus?!” vroeg een vrouw aan Petrus. “Nee, ik ken Hem niet hoor! Ik zou niet weten waar jij het over hebt” zei Petrus.

Wacht even, waar zijn we nu? We zijn in het gebouw waar de Heere Jezus voor de rechter staat! Maar wie is Petrus dan? Petrus was een discipel, een volgeling van de Heere Jezus. Hij had Hem gevolgd, al die jaren dat de Heere Jezus op aarde was. En nu was de Heere Jezus gevangen genomen. Petrus volgde de Heere Jezus ook in het gebouw waar de Heere Jezus bij de rechter was. Maar waarom zegt Petrus dan niet eerlijk dat hij een vriend van de Heere Jezus is?! Hij ís toch een echte vriend van de Heere Jezus?!

Als we willen weten waarom Petrus dat zei, moeten we terug naar het moment dat de Heere Jezus vertelde dat Hij zou gaan lijden. Dat had Hij immers ook aan Zijn discipelen verteld. Petrus wist het. Maar hij wilde het niet weten, want de Heere Jezus zou koning worden van Israël. En dan mocht Hij niet sterven! Nee, Petrus zou proberen dat tegen te houden. Hij zei tegen de Heere Jezus: “Nee, laat dat niet gebeuren! U zult toch wel blijven leven!”. De Heere Jezus vertelde toen aan hem dat ook Petrus Hem zou verlaten: “voordat de haan gekraaid heeft, zal je drie keer gezegd hebben dat je Mij niet kent”. Dat wilde Petrus ook al niet geloven. Die domme Petrus!

Maar hier zien we dat Petrus de Heere Jezus ook in de steek laat. Niet één keer, of twee keer, maar zelfs wel drie keer zegt Petrus dat Hij de Heere Jezus niet kent! Petrus is bang dat hij, net als de Heere Jezus, gevangen wordt genomen. Na die derde keer, oh, luister! Er kraait een haan!

Petrus herinnert zich dat de Heere Jezus gezegd had: “Voordat de haan gekraaid heeft, zal je drie keer zeggen dat je Mij niet kent”. En Petrus kijkt om. Hij ziet de Heere Jezus staan bij de rechter. De Heere Jezus kijkt opzij en zo kan Hij precies Petrus zien. Hij kijkt hem aan. En wat wordt Petrus nu verdrietig! Hij huilt van verdriet en vlucht weg uit het gebouw. Zou de Heere Jezus hem wel ooit zien als een volgeling? Petrus is verdrietig omdat hij de Heere Jezus niet volgde, maar zei dat hij Hem niet kende.

Wil jij ook de Heere Jezus volgen? Petrus laat zien dat het volgen soms heel moeilijk kan zijn. Maar wat ik jullie nog niet verteld heb is wel heel bijzonder. Als je de Heere Jezus volgt, mag je weten dat Hij voor je zorgt. Hoe kun je de Heere Jezus volgen? Nou, dan moet je Hem natuurlijk leren kennen. Dat kan door de Bijbel, het boek waarin over de Heere Jezus wordt geschreven. En dat kan ook door tot de Heere Jezus te bidden. Je kunt Hem dan leren kennen en Hem volgen. En.. vergeet niet wat het voorbeeld van Petrus laat zien: Petrus was dom en verliet de Heere Jezus, maar de Heere Jezus was Petrus niet vergeten. Hij keek naar Petrus. Zo kijkt de Heere Jezus ook naar Zijn volgelingen die Hem verlaten.